ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ (ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ)

Νοέμβρης,
Πάλι εδώ, μόνη
Πιο σοφή (πιστεύω)
Δεν κλαίω,
Δεν πονάω,
Αναπολώ τις καλές στιγμές που πέρασαν
Λαχταρώ τις καινούργιες που θα΄ρθουν.
Περιμένω
Δεν είναι όμως μαρτυρικό πλέον
ανασαίνω
τον αέρα της προσμονής
κάνοντας παράλληλα τα καθημερινά,
τα μικρά,
τα ασήμαντα και σημαντικά πράγματα
της ζωής.
Δεν τελειώνει τίποτα με μια χαμένη αγάπη.
Δεν αρχίζει τίποτα με μια καινούρια
Η διαδρομή είναι πιο σημαντική τελικά
(όπως έχουν πει πολλοί)
Ο προορισμός δε μετράει πάντα.
Χαρά της ζωής,
να εκτιμάς την κάθε στιγμή
κι αν κάτι δε σου ταιριάζει, το απομακρύνεις,
δεν προσπαθείς να το ταιριάξεις στα μέτρα σου,
δεν είναι ρούχο
(που και αυτό καμιά φορά αν το αλλάξεις δε σου αρέσει πια).
Ίσως είναι εγωιστικό,
ίσως πάλι και όχι,
η ζωή είναι πολύ μικρή
για να προσπαθείς μόνο για την προσπάθεια.

Η καλή μέρα από... την αρχή φαίνεται!

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ

Κάθομαι και σκέφτομαι
Σκέφτομαι και θυμάμαι
Θυμάμαι κι ονειρεύομαι
ΕΣΕΝΑ
Εσένα αγάπη μου,
καληνύχτα,
ίσως, αν μάθεις ν΄αγαπάς
ξαναβρεθούμε κάπου…

ΑΝΑΜΟΝΗ

Αυγουστιάτικη νύχτα,
Ζεστή, ήρεμη
Η πόλη άδεια ακόμη
Σε ψάχνω, σε ζητώ,
Δε σε βρίσκω!!!

Δωδεκάμιση πήγε
Κι η φωνή η δική σου
Δεν ακούγεται
Είναι μέσα μου όμως
Σ΄ακούω!!!

Περιμένω ακόμη
Το τηλέφωνο αγκαλιά
Θα σ΄ακούσω;
Τίποτα
Δεν υπάρχεις!!!

Πόσο θα περιμένω;
Πόσο θα υπομένω
Την απουσία σου;
Σε ψάχνω,
Μου λείπεις
Είμαι εδώ!!!

Καληνύχτα
μωρό μου
Ελπίζω
στο αύριο
Να ξεχαστώ!!!

ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ

Η επικοινωνία αδύνατη
Που πας καρδιά μου;
Βαδίζεις στα τυφλά,
Ελπίζοντας.
Μια λέξη μόνο, ένα σημάδι,
θα ήταν αρκετό,
να δείξει το δρόμο.
Μα τίποτα!!!

ΟΜΙΧΛΗ

Ομίχλη έπεσε τη νύχτα
Ομίχλη
υγρή, θαμπή, πυκνή
ομίχλη.
Έπεσε στους δρόμους
Στ΄αυτοκίνητα
υγρή, θαμπή, πυκνή
ομίχλη.
Μέσα στην ομίχλη
δε βλέπεις καθαρά
δε βλέπεις που πας,
Ομίχλη
Η αγάπη είναι σαν την ομίχλη
Η καρδιά δε βλέπει
Που πάει
Που να πάει
Ψάχνει
Δε ξέρει, δε βλέπει
Ομίχλη
Έπεσε πυκνή, υγρή
Ομίχλη
Υγρή σαν τα δάκρυα
Ομίχλη.
Καρδιά μου
Που πας μέσα στην ομίχλη;
Δε βλέπεις
Τι κάνεις;
Ομίχλη
Έπεσε
Πυκνή
Υγρή, θαμπώνει το τζάμι
Δε βλέπω
Υγραίνει τα μάτια
Δε βλέπω
Δεν ξέρω που παω
Πού να πάω;
Γράφω για την ομίχλη
Μήπως καταλάβω την αγάπη

Αγάπη,
Υγραίνει τα μάτια
Θολώνει το μυαλό
Δε ξέρεις που πας
Δε ξέρεις

ΘΑ ΜΑΘΕΙΣ;;;