ΜΑΣ ΚΟΡΟΪΔΕΨΑΝ

Μας κορόιδεψαν!
Ναι, από παιδιά μας κορόιδευαν
όταν μας λέγαν παραμύθια
Μας κορόιδευαν
όταν μας έλεγαν
πως το καλό πάντα νικάει το κακό,
το δίκιο είναι καλύτερο από το άδικο
η τιμιότητα είναι αρετή,
τον άτιμο δεν τον θέλει κανείς
τα παιδιά είναι αθώα
Και τώρα
βλέπουμε τον κόσμο να είναι άνω κάτω
βλέπουμε τον ξεπεσμό σε όλο του το μεγαλείο
ο άτιμος επιβραβεύεται
το δίκιο δεν υπάρχει
τον καλό τον λένε και μαλάκα
τα παιδιά γίνονται τρομοκράτες
ή τουλάχιστο έτσι τα "βαφτίζουν" για να καθησυχάσουν
τη συνείδησή τους
Μας κορόιδεψαν.
Μας είπαν
πως όλα θα πάνε καλά
πως δεν θα υπάρχουν πόλεμοι
Μας κορόιδεψαν
μας κοροϊδεύουν
κι εμείς κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας.
Λέμε ότι ο κόσμος δεν αλλάζει
και δεν κάνουμε τίποτα
Λέμε πως υπάρχει ελπίδα
πως όλα θα πάνε καλά
και επαναπαυόμαστε.
Κοροϊδευόμαστε

Τάσεις Φυγής

Προσπάθησα μάταια να κοιμηθώ. Αδύνατο. Τα μάτια μου λες κι έχουν ελατήρια και ανοίγουν από μόνα τους. Στριφογυρίζω ξαπλωμένη όπως είμαι, σαν εκείνη την ξύλινη χρωματιστή σβούρα που είχα βρει προχθές κάτω από το κρεβάτι. Το μόνο που καταφέρνω είναι να σκέφτομαι διάφορα. Και το ένα φέρνει το άλλο. Πράγματα βγαλμένα από τις ξεχασμένες γωνιές του μυαλού μου. Τι έπαθα; Αύριο (σήμερα πλέον) είναι η πρώτη μου μέρα στη δουλειά για φέτος. Σκέφτομαι συνέχεια ότι θέλω να φύγω, βαρέθηκα τα ίδια. Θα΄θελα να κάνω μια καινούργια αρχή και στη δουλειά. Θέλω να φύγω!!! Διάφορες σκέψεις περνούν από το μυαλό μου και δε λένε να φύγουν. Μέχρι και να κάνω κοπάνα σκέφτηκα.
Δε με χωράει το κρεβάτι. Σηκώνομαι. Κοιτάω από το παράθυρο, δεν κυκλοφορεί ούτε γάτα στο δρόμο. Υπάρχει μία απίστευτη ησυχία. Έκανα αρκετές βόλτες μέσα στο σπίτι και μέσα στο διαδίκτυο.
Μετά θυμήθηκα.
Θυμήθηκα κάτι που διάβασα πριν καιρό και μου άρεσε. Έψαξα, το ξαναβρήκα και το ξαναδιάβασα. Δεν ξέρω γιατί αλλά για ένα περίεργο λόγο ηρέμησα όταν το ξαναδιάβασα. Τελικά μάλλον είναι αυτό που λέει το τραγούδι «όλα είναι στο μυαλό, πόνος και γιατρειά...», ο καθένας ερμηνεύει τα πράγματα διαφορετικά. Βλέπει αυτό που θέλει να δει. Ακούει αυτό που θέλει να ακούσει. Ηρεμεί κανείς και μόνο που διαπιστώνει ότι δεν είναι ο μόνος που νιώθει ή που σκέφτεται κάτι. Υπάρχουν πολλοί εκεί έξω.
Παραθέτω δύο τμήματα του κειμένου:
«Η κίνηση είναι το φαινόμενο που χαρακτηρίζει τη ζωή. Αέναα κινούμαστε, εξελισσόμαστε, στριφογυρνάμε. Ξεκινάμε από εδώ, φτάνουμε εκεί και όλοι οι σταθμοί ενδιάμεσα είναι τα ορόσημα της ζωής μας. Τί γίνεται όμως αν δεν μπορούμε να βρούμε καταφύγιο στους «σταθμούς» αυτούς; Δεν μπορούμε να παραμείνουμε, μόνο μια λύση υπάρχει - η φυγή. Και πάλι η κίνηση, χωρίς όμως αυτή τη φορά προδιαγεγραμμένη πορεία. Δεν πρόκειται πλέον για το ανέμελο περπάτημα του βολεμένου, αλλά για το πυρετώδες βάδισμα του απελπισμένου που προσπαθεί να τρέξει τόσο γρήγορα, όσο γρήγορα τρέχουν οι σκέψεις του.
Στο τέλος, ο φυγάς κοιτά τη διαδρομή του και αυτό που βλέπει είναι πως παρά τις παρακάμψεις και τα ζικ-ζακ που έκανε, παρά τα δύσκολα και μοναχικά μονοπάτια που διάλεξε, στα ίδια μέρη έφτασε και αυτός με τους άλλους.» .....

.... «Είναι μπερδεμένη υπόθεση η φυγή. Μπορείς πάντα να είσαι αλλού και τα δυο σου πόδια να μην κουνιούνται ούτε βήμα. Μπορεί πάλι να φεύγεις συνέχεια και όμως να μένεις στην πιο νεκρική στασιμότητα. Μπορεί μισός να είσαι εδώ και μισός εκεί. Μπορεί να γεννήθηκες φευγάτος και γι΄αυτό όλη σου τη ζωή να επιστρέφεις. Μπορεί να φεύγεις μα να παίρνεις και αυτά που θα ήθελες να αφήσεις, μαζί σου, έτσι ώστε αυτό που συναντάς να είναι απαράλλαχτο μ΄ αυτό που άφησες. Μπορεί να φεύγεις απλά για την πάρτη σου. Μπορεί να φεύγεις και να θέλεις να πάρεις όλο τον κόσμο μαζί σου, σε ένα καλύτερο μέλλον.»

Μέχρι να τελειώσω αυτά που γράφω, άρχισαν να κυκλοφορούν και αυτοκίνητα.
Άντε και σε δύο ώρες ξημερώνει!

Καλημέρα!!!

πηγή:
http://www.angelfire.com/stars/parapono/fygh.htm
http://www.angelfire.com/stars/parapono/fygh3.htm

ΜΗΔΕΝ

...
Το μηδέν θα κάνω κύκλο κι εκεί μέσα θα χορεύω
Κι ας μην ξέρω που πηγαίνω, κι ας μην ξέρω τι γυρεύω
Τη ζωή μου μηδενίζω, πάει να πει πως ξαναρχίζω
Τη ζωή μου μηδενίζω, πίσω δεν ξαναγυρίζω
...


Κι εγώ μηδενίζω και δεν ξαναγυρίζω πίσω.
Ο γέγονε, γέγονε...
Τις μεγάλες αποφάσεις συνήθως τις παίρνω σε άσχετα χρονικά διαστήματα.
Φέτος θα τις πάρω από την αρχή, τι θα ακυρώσω, τι θα κρατήσω.
Και ξεκινάμε:
Τέρμα η κλάψα
Τέρμα η γκρίνια (αυτή που είχα τέλοσπάντων)
Τέρμα οι άνθρωποι που μου κάνουν κακό (έχει μείνει άραγε κανένας;)
Δεν κυνηγάω άλλο
παρέες,
φίλους,
οτιδήποτε άλλο...
γιατί αυτό που κατάλαβα είναι ότι όσο τρέχεις πίσω από κάτι,
τρέχει κι αυτό προς την ίδια κατεύθυνση, φεύγει με χίλια
και δεν το προλαβαίνεις, ιδίως αν είσαι απροπόνητος όπως κι εγώ.
Ξεκινάω γυμναστική (καλά λέμε και καμιά μ.... να περάσει η ώρα)
Αρχίζω μαθήματα κιθάρας (δε θέλω γέλια, ποτέ δεν είναι αργά!!!)
το υποσχέθηκα άλλωστε στον εαυτό μου κι εγώ τις υποσχέσεις μου τις τηρώ.
Και τέλος θα συνεχίσω:
α) τις προσπάθειες για να πάρω αυτή την αναθεματισμένη αύξηση (γιατί πως θα κάνω τα μαθήματα κιθάρας; να κάνω και 3η δουλειά δε λέει!)
β) να νανουρίζω το γιό μου πριν κοιμηθεί, κι ας έγινε 10 Μαϊων το αγγελούδι
μου (μάλλον αυτό πρέπει σιγά σιγά να το σταματήσω, τώρα που το καλοσκέφτομαι).

Καληνύχτα, λοιπόν.
Τώρα που τα έχω και γραπτά, θα πρέπει να τα τηρήσω οπωσδήποτε.
(το άλλο που πρέπει να κάνω είναι να κοιμάμαι νωρίς, γιατί το 2008, είχα βρυκολακιάσει).

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!

Αντί δικών μου σκέψεων,
σκέφτηκα να αναρτήσω τις ευχές που μου έστειλαν διάφοροι γνωστοί.
Εκτός λοιπόν από τα συνηθισμένα (καλή χρονιά, χρόνια πολλά, υγεία αγάπη ευτυχία κ.ο.κ.), έλαβα και τα εξής:
η πιο όμορφη:
"Για τη φετεινή χρονιά η ευχή είναι απλή:
Χτίζουμε ένα όμορφο μέλλον, αν ζούμε ένα όμορφο σήμερα,
γιατί το σήμερα γίνεται δυνατό παρελθόν που μας ορίζει."

η πιο αστεία:
"Σ΄όσους σε στεναχώρησαν εύχομαι
να καεί το δεντράκι τους,
η Θώδη να τους πει τα κάλαντα,
ο Αη Βασίλης να χέσει στο τζάκι τους,
οι τρεις μάγοι να ανατινάξουν τη γαλοπούλα τους
και να τους κάνει ποδαρικό ο Μητσοτάκης"

η πιο "ψαγμένη":
"στο 2008, η ιστορία έριξε βαριά τη σκιά της ταράζοντας τον λήθαργο των βεβαιοτήτων μας.
Στο 2009 να στηρίξουμε την ευτυχία μας στην τέρψη της ομαδικής δημιουργίας και της κοινωνικής υγείας"

και η τελευταία (χωρίς ετικέτα):
"Καλή χρονιά και ό,τι αγαπάτε... να το πάθετε το 2009"