Τάσεις Φυγής

Προσπάθησα μάταια να κοιμηθώ. Αδύνατο. Τα μάτια μου λες κι έχουν ελατήρια και ανοίγουν από μόνα τους. Στριφογυρίζω ξαπλωμένη όπως είμαι, σαν εκείνη την ξύλινη χρωματιστή σβούρα που είχα βρει προχθές κάτω από το κρεβάτι. Το μόνο που καταφέρνω είναι να σκέφτομαι διάφορα. Και το ένα φέρνει το άλλο. Πράγματα βγαλμένα από τις ξεχασμένες γωνιές του μυαλού μου. Τι έπαθα; Αύριο (σήμερα πλέον) είναι η πρώτη μου μέρα στη δουλειά για φέτος. Σκέφτομαι συνέχεια ότι θέλω να φύγω, βαρέθηκα τα ίδια. Θα΄θελα να κάνω μια καινούργια αρχή και στη δουλειά. Θέλω να φύγω!!! Διάφορες σκέψεις περνούν από το μυαλό μου και δε λένε να φύγουν. Μέχρι και να κάνω κοπάνα σκέφτηκα.
Δε με χωράει το κρεβάτι. Σηκώνομαι. Κοιτάω από το παράθυρο, δεν κυκλοφορεί ούτε γάτα στο δρόμο. Υπάρχει μία απίστευτη ησυχία. Έκανα αρκετές βόλτες μέσα στο σπίτι και μέσα στο διαδίκτυο.
Μετά θυμήθηκα.
Θυμήθηκα κάτι που διάβασα πριν καιρό και μου άρεσε. Έψαξα, το ξαναβρήκα και το ξαναδιάβασα. Δεν ξέρω γιατί αλλά για ένα περίεργο λόγο ηρέμησα όταν το ξαναδιάβασα. Τελικά μάλλον είναι αυτό που λέει το τραγούδι «όλα είναι στο μυαλό, πόνος και γιατρειά...», ο καθένας ερμηνεύει τα πράγματα διαφορετικά. Βλέπει αυτό που θέλει να δει. Ακούει αυτό που θέλει να ακούσει. Ηρεμεί κανείς και μόνο που διαπιστώνει ότι δεν είναι ο μόνος που νιώθει ή που σκέφτεται κάτι. Υπάρχουν πολλοί εκεί έξω.
Παραθέτω δύο τμήματα του κειμένου:
«Η κίνηση είναι το φαινόμενο που χαρακτηρίζει τη ζωή. Αέναα κινούμαστε, εξελισσόμαστε, στριφογυρνάμε. Ξεκινάμε από εδώ, φτάνουμε εκεί και όλοι οι σταθμοί ενδιάμεσα είναι τα ορόσημα της ζωής μας. Τί γίνεται όμως αν δεν μπορούμε να βρούμε καταφύγιο στους «σταθμούς» αυτούς; Δεν μπορούμε να παραμείνουμε, μόνο μια λύση υπάρχει - η φυγή. Και πάλι η κίνηση, χωρίς όμως αυτή τη φορά προδιαγεγραμμένη πορεία. Δεν πρόκειται πλέον για το ανέμελο περπάτημα του βολεμένου, αλλά για το πυρετώδες βάδισμα του απελπισμένου που προσπαθεί να τρέξει τόσο γρήγορα, όσο γρήγορα τρέχουν οι σκέψεις του.
Στο τέλος, ο φυγάς κοιτά τη διαδρομή του και αυτό που βλέπει είναι πως παρά τις παρακάμψεις και τα ζικ-ζακ που έκανε, παρά τα δύσκολα και μοναχικά μονοπάτια που διάλεξε, στα ίδια μέρη έφτασε και αυτός με τους άλλους.» .....

.... «Είναι μπερδεμένη υπόθεση η φυγή. Μπορείς πάντα να είσαι αλλού και τα δυο σου πόδια να μην κουνιούνται ούτε βήμα. Μπορεί πάλι να φεύγεις συνέχεια και όμως να μένεις στην πιο νεκρική στασιμότητα. Μπορεί μισός να είσαι εδώ και μισός εκεί. Μπορεί να γεννήθηκες φευγάτος και γι΄αυτό όλη σου τη ζωή να επιστρέφεις. Μπορεί να φεύγεις μα να παίρνεις και αυτά που θα ήθελες να αφήσεις, μαζί σου, έτσι ώστε αυτό που συναντάς να είναι απαράλλαχτο μ΄ αυτό που άφησες. Μπορεί να φεύγεις απλά για την πάρτη σου. Μπορεί να φεύγεις και να θέλεις να πάρεις όλο τον κόσμο μαζί σου, σε ένα καλύτερο μέλλον.»

Μέχρι να τελειώσω αυτά που γράφω, άρχισαν να κυκλοφορούν και αυτοκίνητα.
Άντε και σε δύο ώρες ξημερώνει!

Καλημέρα!!!

πηγή:
http://www.angelfire.com/stars/parapono/fygh.htm
http://www.angelfire.com/stars/parapono/fygh3.htm