Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2009

Λάθος αριθμός

Πόσες φορές την ημέρα σας τυχαίνει να απαντάτε στο τηλέφωνο και να είναι λάθος αριθμός;
Περισσότερες από μένα αποκλείεται. Σας προκαλώ.
Μια τυπική μέρα στη δουλειά μου αποτελείται από δεκάδες τηλεφωνήματα σχετικά με τη δουλειά και μες τον πανικό αυτό, τα δέκα-δεκαπέντε είναι σίγουρο ότι θα είναι λάθος.
Ξεκινάω την ημέρα μου προσπαθώντας να απαντήσω σε e-mails που καταφθάνουν συνέχεια και όλα έχουν την ένδειξη ΕΠΕΙΓΟΝ!!!
Πόσο τη μισώ αυτή τη λέξη....
Για να μη πολυλογώ λοιπόν, εκεί που είμαι πνιγμένη στη δουλειά, χτυπάει και πάλι η συσκευή του Alexander Graham Bell όπου μου ζητάνε απίστευτα πράγματα και η συνήθης απάντηση στο ότι έχουν κάνει λάθος στο τηλέφωνο είναι «εγώ; όχι δεν έκανα λάθος» (όχι, έκανα εγώ που απάντησα στο τηλέφωνο).
Αυτό που μου αρέσει πιο πολύ είναι όταν απαντώντας στο τηλέφωνο ρωτάνε από την άλλη πλευρά "Τί είναι εκεί;" Θα ΄θελα πάρα πολύ να τους απαντήσω Μπ....λο, αλλά δε μου το επιτρέπει η ανατροφή μου, αφού όταν απαντάω στο τηλέφωνο αναφέρω το όνομα της εταιρείας, κανείς δεν ακούει, αλλά και να τ΄ακούσουν ρωτάνε "και τι κάνετε ακριβώς;" Επίσης θα ΄θελα να τους απαντήσω, αλλά με σταματάει πάλι η ανατροφή μου.
Αν δε ρωτήσουν τα παραπάνω, ζητάνε ό,τι να΄ναι:
-Τη μια λένε ότι μου έχουν αφήσει φούστα για μεταποίηση !?!?
-Την άλλη θέλουν ΕΤ3,
δημοσιογράφους,
τηλέφωνα οργανοπαιχτών που είδαν σε εκπομπή προχθές.
Γιατί ενώ στο πρόγραμμα έλεγε για μία εκπομπή δείξαμε άλλη;
(και άλλα τέτοια ευτράπελα)
-Ανταλλακτικά για Citroen μαύρο (έχω για κόκκινο σας κάνει;).
-Τη ΔΕΗ (δεν σας το έκοψα εγώ το ρεύμα!)
-Τον ΟΤΕ
-Γραφείο κηδειών (Παναγία μου!!)
-Το service για πλυντήρια, κουζίνες, κλιματιστικά
-Το λογιστήριο της ιδιωτικής κλινικής.
Τις προάλλες μου ζητάει μια κυρία το δωμάτιο τάδε, του νοσοκομείου, και το καλύτερο είναι ότι όχι μόνο δεν πίστεψε ότι έκανε λάθος στον αριθμό, αλλά αντ΄αυτού κατάλαβε ότι κάτι έπαθε ο ασθενής και τότε φωνές, κλάματα, κακό, "γιατί μου τον κρύβετε;" μου λέει.
Σκηνές απείρου (και απίστευτου) κάλους.
Τι τραβάμε κι εμείς του γραφείου!!!

5 σχόλια:

George είπε...

Χτυπάει το τηλέφωνο σε μία εταιρία που ήμουν με αντικείμενο τη ψυχαγωγία:

Καλημέρα σας Διεύθυνση Προσωπικού είμαι Γιώργος πως μπορώ να σας βοηθήσω?
Στην άλλη πλευρά μια εξαγριωμένη κυρία.
Είμαι η κυρία Χατζη.
Πως μπορώ να σας βοηθήσω κα Χατζη?
Ξέρετε τι ώρα είναι?
Μάλιστα τέσσερις και είκοσι!
Ξέρετε τη μέρα είναι?
Μάλιστα Τετάρτη.
Από τη Δευτέρα σας περιμένω!!!
κα Χατζη τι ακριβώς περιμένετε?
Με δουλεύεις νεαρέ μου? Το σαλόνι μου!!
Συγνώμη κυρία Χατζή έχετε καλέσει λάθος αριθμό.
Α δεν είναι εκεί τα έπιπλα Μπύρος?
Όχι κυρία μου καλέσατε στη Διεύθυνση Προσωπικού της εταιρίας Regency Entertainment.
Α μάλιστα κατάλαβα τέλος πάντων νεαρέ μου μπορείς να με συνδέσεις με τα έπιπλα Μπύρος!!!!!

Η το καλύτερο, στην εταιρία αυτή εργαζόταν 1400 άτομα.
Χτυπάει το τηλέφωνο και είναι ένας βαρύμαγκας και μου λέει,
Έλα μεγάλε μου δίνεις την Ελένη.
Ποια Ελένη κύριε θα θέλατε?
Αυτή μωρέ με τα καστανά μάτια και το ωραίο βυ...ζί που γνώρισα εχθές στα Μαμούνια και μου είπε ότι δουλεύει εκεί!
Κύριε μου στην εταιρία εργάζονται τουλάχιστον 40 κυρίες με αυτό το όνομα γνωρίζετε το επίθετο της?.
Έλα ρε μεγάλε! και όλες με βυ...ζι σαν της δικιάς μου?????

marianaonice είπε...

Το λάθος τηλέφωνο όσο κι αν με ξεβολεύει δεν μ' εκνευρίζει περισσότερο από εκείνα τα τηλεφωνήματα που κάνουν διάφοροι ντήλερς διαφόρων προϊόντων από πλαστικά, κρύσταλλα μέχρι παροχές κινητής, σταθερής και βάλε τηλεφωνίας, ή τραπεζικές διευκολύνσεις, συνήθως μεσημεριανές ώρες που ή τρως ή ησυχάζεις!
Τα νεύρααα μου!!!!!
:))

niki είπε...

@ George

είναι ένα μικρό δείγμα της ασυνεννοησίας που υπάρχει γενικότερα, μερικοί ακούνε (ή δεν ακούνε) αυτό που θέλουν (επιλεκτική ακοή λέγεται).
Ωραίο αυτό με τον τύπο που ήθελε την Ελένη, είναι φοβερό να προσπαθείς να καταλάβεις ποιόν θέλουν δίνοντάς σου μόνο κάποια χαρακτηριστικά του. Μου θυμίζει το παιχνίδι που παίζαμε παλιότερα με το γιό μου "Μάντεψε ποιός".
Και καλά αυτός μόνο το βυ..ζί είδε; Και τηλεφωνείς βρε αδερφέ στη δουλειά της και τη ζητάς με αυτόν τον τρόπο; Έπρεπε να του στείλεις αντίτυπο του Savoir Vivre.

φιλιά

niki είπε...

@ marianaonice

Μαριάννα μου έχεις δίκιο, είναι πολύ εκνευριστικό να θέλεις να ησυχάσεις και να μη σ΄αφήνουν, δε τους το έχει πει κανείς ποτέ αυτό;
Αλλά και πάλι να θέλεις να κάνεις τη δουλειά σου και να σε διακόπτουν συνεχώς και να μη καταλαβαίνουν ότι κάνουν λάθος;
φιλιά

AATON είπε...

Ο θείος μου ο Κρητικός, μένει Θεσσλονίκη. Ο αδερφός του Ηράκλειο. Τηλεφωνάει λοιπόν ο απο κάτω:
_Έλα, Θεσσαλονίκη εκεί;
_Όχι..Λονδίνο
_Με συγχωρείτε λάθος..
..και κλείνει!
Ξαναπαίρνει
_Έλα, Αντρέα εσύ;
_Ναι
_Άντε τσε μου βγήκε πρίν Λονδίνο
_Ποιό Λονδίνο ρε Νικόλα, εγώ ήμουνα
_Σοβαρά; και λέω εδω τσι Λευτερίας, σε Έλληνα έπεσα, τσε κείνη μου 'πε, σίγουρα κανένας απο Τσύυυυπρο.